GAYLAND

pisarek666

Myszkując po necie, odwiedziłem wiele miejsc z opowiadaniami o tematyce mm. Pośród sporej ilości sieczki i chłamu udało mi się znaleźć kilka interesujących pozycji, wartych polecenia.
W przedstawionych propozycjach będę się posiłkował autorskimi opisami opowiadań, w przypadku ich braku postaram się własnymi siłami przedstawiać opowiadanie i zachęcić do jego przeczytania. Komentarz autorski opatrzony będzie cudzysłowem.
Każda przedstawiona propozycja będzie zawierała moją ocenę w dziesięciopunktowej skali, w porządku, zero – dno zupełne, 10 – opowiadanie wybitne. Ocenianie w tym przypadku to coś bardzo subiektywnego i osobistego, więc z góry uprzedzam, że Wasze odczucia mogą być inne, mam jednak nadzieję, że będzie dla Was pomocne.

[link widoczny dla zalogowanych] autor: Dream Winchester

"Za trzy punkty"
To bardzo ciekawa historia przedstawiająca Kacpra i Sebastiana, a jednocześnie zderzenie dwóch krańcowo odmiennych środowisk. Kacper wywodzący się z patologicznej rodziny mieszka w nieciekawej okolicy, wątpliwości co do swojej orientacji seksualnej skrywa pod maską agresji, uwikłany w ciemne interesy, które mają mu pomóc wyrwać się ze swojego środowiska, do czego usilnie dąży. Wspiera go tylko brat - Paweł oraz w ich wspólny przyjaciel - Arek, Kacper obawia się, że przez coraz bardziej budzący się w nim pociąg do Sebastiana straci ich zaufanie i zostanie całkowicie sam.
Przeciwieństwem Kacpra jest Sebastian, pewny siebie, wyautowany gej mający oparcie w swojej bogatej rodzinie, nadmiernie ulegający własnej rodzicielce w sprawach dotyczących zainteresowań i przyszłości.
Początkowo Kacpra i Sebastiana łączy jedynie zamiłowanie do koszykówki, to dzięki niej dochodzi do ich spotkania.

Opowiadanie zakończone składa się z dwudziestu odcinków. Moja ocena tego opowiadania 10/10.
Historia sprawnie napisana, prosty i rzeczowy styl powoduje, że opowiadanie czyta się łatwo i przyjemnie. Olbrzymi plus tego opowiadania to realistyczne sytuacje, wszystko trzyma się blisko ziemi, wydaje się, że postacie znamy od dawna z podwórka, nawet słowo kocham cię w ich ustach nie brzmi sztucznie i patetycznie.
Polskie imiona i polska rzeczywistość czynią to opowiadanie wręcz doskonałym,
Moja rada: koniecznie przeczytaj!

[link widoczny dla zalogowanych] autor: erhea

"Jesienny Wiatr”
“Wkraczanie w dorosłość nigdy nie jest łatwą sprawą. Zawsze łączy się ono z odkrywaniem swojej seksualności. Co zrobić jednak w momencie, gdy owa seksualność, tak inna od ogólnie przyjętej, jest powodem otwartej wrogości ze strony osób, które teoretycznie powinny być najbliższe? Jak walczyć ze światem, który nagle odrzuca człowieka tylko dlatego, że potrafi on kochać kogoś swojej płci?
Ucieczka nie zawsze jest dobrą drogą. Prawda nie zawsze jest tym, czego pragną ludzie.
Jesienny Wiatr ukazuję historię dwóch bohaterów. Dorastającego, odkrywającego swoją seksualność Kasztana oraz zgorzkniałego, socjalnie wycofanego Zygi, których wspólne losy połączyła muzyka i seria mocno niefortunnych zdarzeń, ostatecznie doprowadzająca do katastrofy.“

Opowiadanie zakończone (luty 14), składa się z dziesięciu odcinków i zakończenia..
Moja ocena tego opowiadania 10/10. Olbrzymi plus tego opowiadania to polskie imiona, swojsko brzmiące ksywki i polska w dużej mierze homofobiczna rzeczywistość. Gigantyczna dawka emocji i realizmu, bez cienia nawet słodko-mdłego stylu. Czytając to opowiadanie ma się wrażenie, że jego akcja rozgrywa się niedaleko nas, bliziutko, wręcz za najbliższym rogiem ulicy.
To opowiadanie trzeba przeczytać!

[link widoczny dla zalogowanych] autor: Zoe

"Ticket to ride”
"Osadzona w polskich realiach, komediowo-obyczajowa historia z życia Adama, puszczalskiego geja, który nie ma pomysłu na samego siebie, afirmuje Carpe Diem i maniakalnie unika zobowiązań, mimo że pała nieodwzajemnioną miłością do swego heteroseksualnego przyjaciela. Myślę, że opowiadanie przechodzi w trakcie trwania dość diametralną ewolucję fabularną i ostatni stają się pierwszymi, pierwsi ostatnimi, a jedna z dwóch kobiecych bohaterek mimo niechęci Adasia ...nawet da się lubić xD"

Opowiadanie zakończone, składa się z trzydziestu dwóch odcinków.
Moja ocena tego opowiadania 10/10.
Olbrzymi plus tego opowiadania to polskie imiona i polska rzeczywistość, anglojęzyczny tytuł mi nie pasi (od nie pasuje) i nieco obniża ocenę, jednak maks punktów za to, że opowiadanie jest nieprzeciętne i zakończone.
Polecam!

[link widoczny dla zalogowanych] autor: ciap (na forum występujący pod nickiem suczka93)

"Skrzydła"
Nie wiem jak opisać to opowiadanie, poza jednym określeniem – fantasy, …, rewelacyjne fantasy. Pomysł na opowiadanie wybitny, podobnie jak jego konstrukcja. Styl prosty i rzeczowy, czyli taki jak lubię najbardziej, pomimo że czasami trochę przytłaczający. To, co początkowo wydawało mi się w opowiadaniu dziwne i nie pasujące, nieco później oceniłem jako świetne, będące sednem i istotą tego opowiadania. To opowiadanie trzeba po prostu przeczytać i nie zniechęcać się na początku.

Opowiadanie zakończone, składa się z dwóch odcinków.
Moja ocena tego opowiadania 10/10. Fabuła wynagradza inne niedoskonałości opowiadania i dlatego maksimum punktów.

"Gra”
Opowiadanie o intrygującej fabule, napisane prostym, przystępnym, subtelnym i żartobliwym stylem, co powoduje, że czyta się idealnie. Damian, główna postać opowiadania, ma nieco dziwne upodobania, jego fetyszem jest sportowe obuwie, które działa na jego młodzieńczą wyobraźnię, sprawiając, że wydaje mu się, że buty się do niego uśmiechają. Pojawienie się znikąd pary adio, których widok i zapach go podnieca i związany z tym faktem tajemniczy Emerald zagęszczają aurę opowiadania.

Opowiadanie dotychczas składa się z dwóch części i wygląda na to, że autor przerwał jego pisanie, czego wybaczyć mu nie jestem w stanie.
Moja ocena 10/10.

Warto zapoznać się również z innymi opowiadaniami, zawartymi na polecanych blogach.
Na dzisiaj to wszystko, wkrótce postaram się dodać nowe adresy blogów, a tymczasem życzę przyjemnej lektury.

Pozdrawiam, Piotr

PS. Zachęcam również wszystkich forumowiczów do dodawania linków z adresami ciekawych i dobrych opowiadań. Gdzieś już podobny temat istnieje, ale wydaje mi się, że warto go po raz kolejny rozkręcić.

pisarek666

Dzisiaj trzy propozycje blogów z opowiadaniami o tematyce mm:

[link widoczny dla zalogowanych] , autor Yerba Mate

„Zaparz mi herbatę”

„Publikuję tutaj swoje opowiadanie, które - prócz tego, że zawiera wątki homoseksualne - mówi o trudach dojrzewania, przyjaźni i miłości, marzeniach oraz o tym, że przychodzi taki moment w życiu człowieka, kiedy trzeba wziąć się w garść i zacząć podejmować własne, niezależne decyzje, a także brać za nie odpowiedzialność.”

"Zaparz mi herbatę” to historia dwóch młodych chłopaków obejmująca okres kilku lat. Łukasz to wycofany, o artystycznej duszy, zamknięty w sobie chłopak, ulegający nadmiernie rodzicom i niezdający sobie sprawy, jaka jest jego orientacja seksualna, Sebastian jest jego przeciwieństwem, żywiołowy, wyautowany gej, któremu Łukasz spodobał się od pierwszego spojrzenia.

Opowiadanie zakończone, składa się z 40 odcinków.
Moja ocena tego opowiadania 9/10. Olbrzymi plus tego opowiadania to polskie imiona postaci i akcja tocząca się w typowo polskiej rzeczywistości dużego miasta.

[link widoczny dla zalogowanych] , autor: Inga

„Ćmy i Anioły”

“Zawsze, gdy czuje się lepiej, Kai, wychodzi na dach, by móc w spokoju pomarzyć o zwykłym życiu. Pewniej nocy spotyka na nim Anioła i wraz z upływem czasu w jego towarzystwie, staje się pewien, że razem odejdą ku wieczności.
Idealne, zdrowe ciało, silne, gorące dłonie, lśniące, ciemne włosy, pewna siebie postawa, zdecydowanie i ciepło, które wokół siebie roztacza, imponują Kaiowi. Ale po co tak naprawdę w jego życiu zjawił się Anioł? Bo w końcu ten przystojny mężczyzna nie może być zwykłym człowiekiem.
A ich spotkanie nie może być przypadkiem. Nie dla Kaia.”

Opowiadanie zakończone, składające się z trzech części. Moja ocena 9/10. Wysoką ocenę usprawiedliwia duży ładunek emocjonalny zawarty w opowiadaniu, niestety nie podoba mi się dążenie autorki do „zagraniczności”, równie dobrze, a może nawet z lepszym efektem dla odbioru opowiadania, akcja mogła się toczyć swojskich, czyli polskich realiach.

“Till We Are”

„Anthony Russel jest współwłaścicielem renomowanej firmy architektonicznej, przystojnym, wyzwolonym gejem, do którego wzdycha większość kobiet. Pewnego dnia, na spacerze spotyka tajemniczego chłopaka, który przedstawia mu się jako Andy. Architekt od początku jest zafascynowany chłopakiem, ale czy będzie miał dość siły by ponieść brzemię wynikające z tego zauroczenia?
W uroczym architekcie zakochuje się Ethan, jednak od samego początku ich znajomości, jego miłość jest skazana na niepowodzenie. Podczas wizyty u Anthonego spotyka innego mężczyznę, którym architekt jest widocznie zainteresowany. Rozczarowany i zły pragnie zdusić w sobie nieodwzajemnioną miłość. A może jednak postanowi o nią zawalczyć? Wkrótce jednak może się okazać, że złamane serce nie jest jego największym problemem.”

Dotychczas ukazało się dwadzieścia siedem odcinków.
Moja ocena 8/10. Zarzut podobny jak powyżej, dodatkowo muszę się przyznać, że fragmentami opowiadanie mnie nużyło, pewne zdarzenia są mało realne, a przynajmniej mój odbiór jest taki, a całość jest nieco sztucznie zagmatwana. Niemniej jednak zachęcam do lektury.

[link widoczny dla zalogowanych] , autor: Justus

„Bo każdy potrzebuje miłości...”

„Bo kto powiedział, że szkoła jest jedynie placówką, w której będziemy się uczyć? To tu zawieramy nowe znajomości, bądź przeciwnie kłócimy się na całego i stwarzamy nowych wrogów. Nauka schodzi na dalszy plan, kiedy pojawia się miłość, ktoś nowy wkracza w ustabilizowane życie uczniów, albo pojawiają się nowe plotki, prawdziwe czy nie, to nie ma znaczenia, ważne że coś się dzieje...
Fabuła jak wiele innych. Trochę miłości, trochę zazdrości. Tu ktoś się zejdzie, to znowu rozejdzie. Trochę kłamstwa, intryg, innym razem spora dawka humoru i głupich pomysłów. Bo szkoła robi się o wiele ciekawsza, gdy bohaterami są zabójczo przystojni skośnoocy...”

Opowiadanie zakończone, składające się z trzydziestu czterech odcinków.
Moja ocena 7/10. Ocena bardzo wysoka jak na typowe yaoi z azjatyckimi klimatami w tle, których w rzeczywistości ciężko się w opowiadaniu doszukać poza imionami i kilkoma nazwami. W miarę wprawnie napisane, styl lekki młodzieżowy, barwny.

Będąc już na blogu warto zapoznać się również z innymi opowiadaniami, niż te wymienione, polecam również krótkie formy zwane one shot'ami.

Pozdrawiam, Piotr

pisarek666

Kolejne propozycje:

[link widoczny dla zalogowanych] , autor: Kkohaku i Irmina Iwanowna
(w spisie opowiadań które się pojawią po otwarciu strony należy odnaleźć właściwe)

„Bliskość poza planem”

„Na nocnym niebie, nad rozpalonym światłami miastem rzadko można zobaczyć gwiazdy. Są tacy, dla których miasto jest naturalnym środowiskiem, tacy, dla których staje się schronieniem, i jeszcze inni, dla których stanowi prostą opcję przetrwania. Skupieni na sobie, schowani do wnętrza, rozwijają się pod wpływem emocji, nagłych doznań, by ostatecznie dokonać ewolucji, która zaskoczy ich samych. Miłość, śmierć, paląca nienawiść, pożądanie zamienione w chemiczny bulion, długie godziny samotności i zmiany, których nikt nie pragnął. Instynktowna potrzeba bliskości, od której nie sposób uciec, nawet jeśli się temu zaprzecza, niosąca trudne do przewidzenia skutki.

Opowiadanie jest przeznaczone dla osób pełnoletnich. Zawiera ono szczegółowe sceny męsko-męskiego seksu (w tym opisy seksu, który część czytelników może uznać za perwersyjny lub zboczony), przemocy, a także wulgarne słownictwo.”

Opowiadanie zakończone, składa się z 48 odcinków.
Moja ocena tego opowiadania 10/10, w pełni zasługuje na tę ocenę, pomimo że mam kilka zastrzeżeń. Proszę nie zniechęcać się pierwszymi trzema czy też czterema odcinkami i sporadycznie występującymi dziwnymi konstrukcjami zdań lub wyrażeniami typu „spocona butelka. Wielkimi walorami tego opowiadania są: wiernie przedstawiona polska rzeczywistość, zaściankowa i ...(nie chcę obrażać niczyich uczuć religijnych), niebanalny pomysł, olbrzymi ładunek emocjonalny i happy end.
Warto przeczytać!

[link widoczny dla zalogowanych] , autor: Aleey

„Kwiaty o czarnych płatkach”

„Może jakiś wstęp? Informacja? Informuję więc, że to opowiadanie na pewno nie ma na celu rozweselenia czytelnika. Osoby szukające historii opowiadającej o szczęściu dwóch zakochanych chłopców, raczej nie znajdą w nim wiele dla siebie (nie mówię, że nic, ale jednak cała fabuła nie opiera się na miłości). Opowiadanie przepełnione jest scenami, które można oznaczyć jako +18. I z ostrzeżeń chyba tyle, jeśli chodzi o Kwiaty o czarnych płatkach. Zapraszam do czytania.”

Zachęcając do przeczytania opowiadania, przytoczę komentarz skierowany do autorki:
Rewelacyjne opowiadanie, nie mogłem się od niego oderwać. Opisywana tematyka jest niezwykle ciężka, czasem mam wrażenie, że zbyt mocno przerysowana (głównie chodzi mi o przemoc podczas prostytucji), natomiast cała reszta jest niezwykle realistyczna.
Niezwykle podoba mi się twój styl, oszczędny, momentami surowy, ale zawsze przejrzysty i niezwykle lekki, bogate słownictwo. Wstawki w postaci opisów sytuacji i przemyśleń postaci nie nużą i nie wprowadzają monotonii, napisane są tak sprawnie, że nawet pomimo zmęczenia nie przeskakuje się ich. Proste, realistyczne, nieudziwnione, zawsze pasujące do sytuacji dialogi dopełniają całości. Postacie wielowymiarowe, chociaż najbardziej wyeksponowane są ich negatywne aspekty osobowości. …
Świetny pomysł na fabułę opowiadania! Uniknęłaś banału i jednocześnie nie znalazłem nawet małego fragmentu z zawartością słodko mdłej papki.

Dotychczas ukazały się czterdzieści cztery rozdziały.
Moja ocena tego opowiadania 9/10.
Nic dodać, nic ująć, to trzeba przeczytać.

krak30

Niektóre linki nie chodzą ponieważ przecinek jest przy linku a należało zrobić spację.

Siemka
Arturo

pisarek666

Umik

pisarek666, dziękujemy za polecenie naszego opowiadania. Razem z Irminą niedługo wrzucimy kolejne nowe opowiadanie, mamy nadzieję, że również Ci się spodoba jak "Bliskość poza planem".

Polecam też bloga Irminy Smile

Tworzy tam ciekawą historię.
[link widoczny dla zalogowanych]

Kohaku

vergilius

[link widoczny dla zalogowanych]
To najlepsze opowiadania jakie czytałem. Dla mnie nic mu nie dorównuje, absolutna liga mistrzów. Jestem zawalony z robotą na studia, a zamiast się uczyć to siedzę jak głupi i czytam. Jest takie realne i nie naciągane... Aż żal, że powoli zbliżam się do końca.
Dziękuję Piotrze, że nakierowałeś mnie na to cudo.

pisarek666

vergilius

Najbardziej podobał mi się tom I. Wszystko działo się powoli, a jednak człowiek oczekiwał tego, co ma nastąpić za chwilę. Kiedy byłem już pewny, co będzie w następnym rozdziale, autorka tak zmieniała bieg akcji, że wprawiała mnie w zdumienie. Tomy pozostałe również są dobre, jednak w mojej opinii zrobiła się taka trochę... idylla? Było tak różowo i milusio, żyć nie umierać. I choć autorka nie szczędziła mi wzruszeń, to moim zdaniem żaden kolejny tom nie dorównał pierwszemu. Nie dezawuując oczywiście ich wartości.

PS. Nie przejmuj się. Zawsze jest drugi termin

A tak na poważnie to dziś już ostro zabieram się do roboty.

Pozdrawiam
Arek

pisarek666

Kolejne propozycje:

[link widoczny dla zalogowanych]
(w spisie opowiadań które się pojawią po otwarciu strony należy odnaleźć właściwe)

„Kawa i grafit” autor: Kkohaku i Irmina Iwanowna

[link widoczny dla zalogowanych]

"Tortury dla introwertyka" autor: Irmina Iwanowna

„Mikołaj był zwykłym nastolatkiem. Miał dom, rodzinę, przyjaciół. Nikt jednak nie wiedział, jaką tajemnicę skrywa z pozoru szczęśliwy chłopak.
Za sprawą jednej, nieprzemyślanej decyzji, jego życie diametralnie się zmieniło. Upokorzenie, wstyd i poczucie winy stały się codziennością. Świat zdawał się legnąć w gruzach. Gdy zawiodła go własna rodzina, jedyną odskocznią od problemów stało się palenie marihuany i oddawanie się marzeniom o zostaniu artystą. Marzeniom o szczęśliwym życiu bez piętna, które nigdy nie miały się ziścić. I wtedy pojawił się Miłko.
Miłko, nie był typem faceta, który bezinteresownie pomaga. Mikołaj miał jednak coś, co skutecznie przyciągało jego uwagę. Coś, co sprawiło, że wyrachowany, zimny mężczyzna gotów był poświęcić wiele. Skarb, budzący obłędną zazdrość i miłość.
Opowieść o roli rodziny, o ojcostwie, o seksie i dojrzewaniu oraz o trudnej, wypaczonej miłości. O wielkich emocjach, które zmieniają ludzi. O świeżości pierwszego pocałunku, który można przeżyć więcej niż jeden raz.”

Opowiadania zakończone, KiG składa się z dziesięciu odcinków, Tdi składają się z dziewięciu odcinków, opowiadania ukazują się przemiennie, Tortury dla introwertyka uzupełnieniem głównego opowiadania, wprowadzają nas dokładniej w osobowość i przeżycia jednego z bohaterów Kawy i grafitu
Moja ocena 10/10 dla całości.
Historia dzieje się w polskich realiach, co według mnie jest olbrzymim atutem, w dodatku autorki bardzo mi odpowiada dobór imion postaci, jest Mikołaj, Kuba, Miłko, Wojtek. Spora dawka realizmu, tak jak lubię. Autorki uniknęły schematu i bardzo ciekawie kształtują losy postaci opowiadania, jest też sporo elementów charakterystycznych dla polskiego zaścianka, czyli... To już musicie odkryć sami.
Warto przeczytać ten swoisty duet opowiadań!

„Rozbieranie Sebastiana” autor: Irmina Iwanowna

"Brak opisu autorskiego"

Napiszę krótko, to opowiadanie to migawki z życia jednej osoby - Sebastiana. Nieudane związki, dziwaczne układy, namiastki miłości, wzloty i zawody. Małomiasteczkowy i wiejski zaścianek, przypadkowy „coming out" pod nieobecność głównego zainteresowanego, związek trans, a na okrasę dwaj bracia....

Opowiadanie zakończone, składa sie z dziewięciu odcinków.
Dotychczasowa ocena 10/10. Realizm w czystej postaci, zero banału, nie stwierdziłem nawet śladowych ilości landrynkowo – mdłego stylu. Jest tam prawie wszystko co potrzeba, a nawet więcej...
Dla mnie rewelka, a Wy musicie przeczytać, żeby móc ocenić. Gorąco polecam!

[link widoczny dla zalogowanych] , autor: Silver

„Pierre i Raimundo”

Opowiadanie składa się z pięciu ksiąg epilogu.
“Cztery pory roku" opowiadają o poznaniu się dwóch skrajnych osobowości jakimi są Pierre i Raimundo. Blondyn o chłodnych charakterze i brunet o przyjaznym nastawieniu do ludzi. Introwertyk i ekstrawertyk, którzy mają na siebie ogromny wpływ. Całe ich dotychczasowe życie wywróci się do góry nogami, gdy poznają smak miłości, który przeplata się wraz ze wszystkimi porami roku.
...
"Szach mat" to kontynuacja przygód Pierre'a i Raimunda. Udaje im się dostać na studia do tego samego miasta i rozpoczynają wspólne życie. Jednak z każdą zmianą miejsca wiąże się to, iż poznaje się nowe osoby. Czasem nowo poznani ludzie mogą mocno namieszać w dotychczasowo stabilnym życiu. Bohaterowie będą musieli stawić czoła niespodziewanym wyzwaniom jakie wiążą się z enigmatycznym Mikołajem.
...
"Zwierzęcy instynkt" to trzecia część przygód Pierre'a i Raimunda. Po tym jak Leon został odrzucony szuka pocieszenia u innych facetów, ale ciągle nęka go ból z przeszłości. Okazuje się, że ma u swojego boku wiernych przyjaciół, którzy mu pomogą w trudnych, życiowych sytuacjach. Każde cierpienie nagrodzone jest szczęściem i tego właśnie doświadczy Leon. Pytanie tylko czy uda mu się pohamować jego popęd?
…
"Sława ponad wszystko" skupia się na pożądaniu uwagi i sławy. Tego właśnie chce Tymon - wyjątkowo uzdolniony tancerz, aktor i piosenkarz. Jego największym marzeniem jest zostać światowej sławy gwiazdą, a pomóc mu w tym może Konkurs Talentów. Gdy przegrywa z Zamaskowanym uczestnikiem jego obsesją staje się odnalezienie zwycięzcy i odkrycie jego prawdziwej tożsamości. Cały kampus wrze od plotek, a Pierre i Raimundo również chcą dowiedzieć się kim jest tajemniczy chłopak, który zniknął kilka sekund przed wręczeniem mu głównej nagrody.
…
„Marzenia" to piąta i ostatnia Księga opowiadania. Pierre musi poradzić sobie w pracy, teatrze i na studiach. Nawał obowiązków odsuwa go od swojego chłopaka. Poza tym smutna przeszłość Pierre'a daje o sobie znać. Problemy rodzinne stają się częścią codziennych rozmyślań. Ponadto współpracownica Pierre'a - Kinga, szczerze go nienawidzi. Co jest tego powodem? I czy wszystkie marzenia się spełniają?
...”

Opowiadanie zakończone, składa się ze stu czterdziestu odcinków i epilogu.
Moja ocena tego opowiadania 5/10.
Uzasadniając ocenę, posłużę się zdaniem autora „Bohaterowie opowiadania są wymyśleni. Miejsca też są wymyślone. Zasadniczo to wszystko jest wymyślone...”. To że wszystko jest wymyślone, nie jest żadną nowością, tak się dzieje w większości opowiadań. W tym jednak odnosi się posmak nierealności i sztuczności na każdym kroku, zaczynając od imion głównych postaci, poprzez sytuacje i sporą część dialogów. Długość opowiadania najczęściej poczytuję za zaletę, w tym przypadku jest odwrotnie, najczęściej z odcinka na odcinek nic się nie dzieje, poza dziwnymi „fochami”. Opowiadanie po prostu nuży, niestety nie pomaga słodko – mdły styl, w sumie powstała trudna do strawienia mamałyga. To opowiadanie prezentuje sobą wszystko to, czego w opowiadaniach o tematyce gejowskiej nie trawię.
Nie polecam!!!

PS Jednocześnie przepraszam autora i naprawdę olbrzymie grono fanów tego opowiadania, jeśli się poczuli urażeni moją opinią. Sorki taki już mam gust (pewnikiem, Waszym zdaniem mocno spaczony).

[link widoczny dla zalogowanych] , autor: Silver

„Brakujący element”

„opis autorski w poście poniżej”

Wielopostaciowe opowiadanie o chłopakach, których łączy wspólna pasja, koszykówka. Na tym tle ukazane są rodzące się uczucia, rozterki i dylematy towarzyszące im na co dzień. Krótko, bo inaczej się nie da.

Opowiadanie zakończone, składa się z czterdziestu rozdziałów i epilogu.
Moja ocena opowiadania 8,5/10. Wysoka, sam jestem zdziwiony. Opowiadanie pozbawione wad, które skrytykowałem w „PiR”, jest w miarę realistyczne. W opisanych miejscach można się odnaleźć, postacie są z krwi i kości, oprócz postaci jest łącznik, którym jest koszykówka, spinający historię w logiczną całość. Akcja toczy się w polskich realiach (może jest trochę nie tak, jak w rzeczywistości, ale jest blisko), polskie imiona (nie do końca), co według mnie jest olbrzymim atutem. Styl ma jeszcze sporo do życzenia, jest sporo uczuciowości, ale nie ma już słodko – mdłej papki!!! Większość tekstu czyta się świetnie, potrafi zainteresować i wciągnąć. Gratulacje dla autora, jestem pod dużym wrażeniem zmiany stylu pisania.
Warto przeczytać! Polecam.

vergilius

Mam nadzieję Piotrze, że nie obrazisz się za wejście do Twojego tematu z buciorami? Razz

Chciałbym polecić wszystkim forumowiczom, którym opowiadania są bliskie sercu utwór o nazwie "Brakujący element", autorstwa osoby o nicku AutorSilver. Piotr już wcześniej wspominał o tym blogu, jednak pomyślałem, że warto napisać o nim coś więcej Smile

[link widoczny dla zalogowanych]

Oto co o opowiadaniu pisze jego twórca:
Opowiadanie opisuje życie Nataniela – trochę apatycznego maturzysty, który jest na tropie swojego brakującego elementu, czyli miłości. Ma na to szansę, gdyż właśnie przeprowadził się do Warszawy i może rozpocząć swoje życie towarzyskie na nowo. Może to być dla niego wyzwanie bo raczej jest cichym i skromnym chłopakiem, który nie do końca odnajduje się w świecie. Nie zna nawet młodzieżowego slangu.
Całe jego życie rozrywkowe miesza się z silną rywalizacją koszykarską. Opowieść ma na celu nie tylko przedstawić gejowską miłość, ale także działanie drużyny i jej dążenie do zwycięstwa w finałach miasta i turnieju województwa. Czy im się uda? I jacy przeciwnicy staną na ich drodze? I przede wszystkim - czy Natan odnajdzie swój brakujący element?

A teraz coś ode mnie: Jestem po prostu zakochany w tym opowiadaniu, chociaż przeczytałem tylko 10 rozdziałów ( a jest ich 40 + kilka dodatkowych!). Jest napisane lekkim stylem, bardzo przystępnym, miejscami podniosłym, a miejscami humorystycznym. Dialogi są dopracowane niemal do perfekcji. Akcja jest wartka, napięcie budowane jest od samego początku, a zwroty akcji przyprawiają mnie o gęsią skórkę. Każde kolejne zdanie czytam z maślanymi oczami! Musicie tego doświadczyć.

Moim skromnym zdaniem to opowiadanie zalicza się do absolutnej czołówki - dorównuje takim produkcjom jak "Zaparz mi herbatę" Yerba Mate, czy "Rozbieranie Sebastiana" i "Kawa i Grafit" Kkohaku i Irminy Iwanownej. Wszystkie te teksty zasługują na najwyższą uwagę i na uwielbienie czytelników Smile

Serdecznie pozdrawiam i mam nadzieję, że ktoś skusi się lekturę w trakcie tych długich, bożonarodzeniowych wieczorów Smile

Przy okazji pragnę życzyć wszystkiego co najlepsze z okazji Świąt Bożego Narodzenia. Niech w Waszych domach panuje pokój, a przy wigilijnym stole zgromadzą się ludzie, których najbardziej kochacie.

Pozdrawiam
Arek

pisarek666

vergilius

Muszę Ci jakieś kwiaty, albo bombonierkę kupić. Gdyby nie Ty i Twoje polecenia, moje życie byłoby uboższe o te wspaniałe opowiadania!
A za "Ósmy cud" zabiorę się tylko gdy uporam się z "brakującym elementem"! Smile

Pozdrawiam ciepło!
Arek

Bimax45

Przeczytałem "Brakujący element", w całości.
Nie mam aż takich doznań jak powyżej opisywano.
Opowiadanie przesiąknięte anime co bardzo mi nie odpowiada.
Fajnie się to czytało, to trzeba oddać temu opowiadaniu, bardzo dobre opisy rozgrywek koszykówki, jednak poziom sztuczności wymuszony przez anime czuje bardzo mocno i to mi bardzo przeszkadzało.
Co do samej treści to moim zdaniem zbyt mocno autor przesiąknięty jest anime co bardzo wpływa na treść opowiadania a zwłaszcza na jego formę.
Wolę "Skromne początki bycia gejem" bardziej do mnie trafia niż "Brakujący element".
Trzeba przyznać, że rozdziały 39 i 40 różnią się bardzo od całości. Te rozdziały są bardzo dobre i bardzo dobrze napisane.

pisarek666

Omijajcie szerokim łukiem:

[link widoczny dla zalogowanych] autor: Akemi

„Jak pies z kotem”
„Gdyby ogień był wodą”
„Zaufać przyszłości”
Do przeczytania łącznie sto pięć rozdziałów (49, 25, 31), na to składają się trzy zakończone opowiadania, które łączy tylko jedno – yaoimania autorki. Z typowym yaoi czy też z shōnen-ai ma to niewiele wspólnego, jedynie azjatyckie imiona.
„Szkolna gra”
Rozdziałów czternaście, są polskie imiona, ale trudno zorientować się, w jakich realiach rozgrywają się opisywane wydarzenia.
“Wigilijny czar”
Dziesięć rozdziałów, szkoda czasu i miejsca na opisy.

Odniosę się całościowo do wyżej wymienionych opowiadań.

Trudno ocenić opowiadania zamieszczone na blogu, dam 3/10, za wysiłek włożony w spisanie tego blekotu*. Styl ciężki, nudny, trudno się czyta i wymaga to sporego wysiłku. Lektura nie dostarcza przyjemności, lecz przypomina brodzenie po bardzo grząskim gruncie. Dialogi są nienaturalne, rozwlekłe, bezsensowne, postacie wybitnie papierowe, upozowane, oderwane od realiów, egzaltowane, sytuacje nieprawdopodobne, sfingowane, zawiłe, opisane uczucia są jak fałszywki, podrobione, wszystko nadmuchane jest sztucznością aż do granic absurdu.

Wniosek:
Zdecydowanie odradzam!

* - Blekot – gatunek rośliny występujący pospolicie w całej Europie. Fonetycznie kojarzy się z „bełkotem” i taki też może być jego skutek – osoba, która go spożyła wywar z tej rośliny, wygaduje brednie i poddaje się niekontrolowanemu słowotokowi. (definicja zaczerpnięta z [link widoczny dla zalogowanych])

Z wymienionych wyżej powodów nie polecam również koszmarków znajdujących się pod poniższymi adresami:
[link widoczny dla zalogowanych] autor: Kumiko,
[link widoczny dla zalogowanych] autor: A
[link widoczny dla zalogowanych] autor: A
[link widoczny dla zalogowanych] autor: A