GAYLAND

homowy seksualista

Po pierwsze - nie mieszkam w Polsce, językiem polskim nie posługuję się na co dzień już od dawna a ten kawałek znałem wyłącznie w oryginale. Stąd zresztą pobieżne i ad hoc wykonane tłumaczenie. Nie będę wnikał dlaczego w tytule jest "commandement" a każdy wers zaczyna się "droit de" ale mniejsza z tym. Nie musisz się pastwić nad przekładem, znam jego niedostatki. Nawet nie wiedziałem, że po polsku istnieje słowo bovaryzm... I zgodzę się z Tobą, Tekst ten dostałem we Francji w charakterze napisu na zakładce do książki w jakiejś księgarni, nie wiedziałem, że pochodzi z większej całości, jako też nie wiedziałem, że istnieje już tłumaczenie. Jeśli tak - wszystko co później napisałeś jest prawdą i ma rację bytu. Co do Małej handlarki prozą - z wielką chęcią. Mam nadzieję, że jest po angielsku albo polsku.
Co do krytyki - owszem, mądra krytyka powinna (zaznaczam - powinna) motywować twórcę. Tyle, że krytyk nie powinien pisać tak, aby zniechęcić pisarza, często młodego i niedoświadczonego, do pracy. Nie powinna być zatem miażdżąca ale do bólu rzeczowa i konstruktywna.
Należy się jeszcze zastanowić, czy każdy ma prawo do pisania. Ma. Czy do publikowania? A dlaczego nie, jeśli może to stać się doświadczeniem negatywnym, które w późniejszym czasie może okazać się cenne? Nie wiem, czy znasz wypowiedź Marcina Króla na temat blogów (jest na wikicytatach): Oceniam to jako złe zwycięstwo demokracji, bo każdy idiota ma dzięki temu takie same prawa do wygłaszania swoich sądów jak wybitni myśliciele, publicyści, czy prawdziwi dziennikarze. Tymczasem anonimowa opinia nie pomaga w kształtowaniu życia publicznego, a psuje je. Anonimowość pozwala ludziom na swobodę, która bywa niebezpieczna. Niegdyś wielu filozofów politycznych uważało, że tego rodzaju swobody powinny być ograniczone. Jak widzisz, może się to obrócić przeciw wolności słowa - i dlatego będę gorąco protestował, nawet jeśli my tutaj krytykujemy nie tyle treść ile formę. Po prostu w tym przypadku mamy do czynienia ze skutkami ubocznymi wolności słowa i tak długo jak ona będzie, owe skutki będą widoczne, obojętnie czy chcemy czy tez nie. Szanuję Twoje zdanie, ale pozostanę przy własnym. Pozdrowienia.

homowy seksualista

Jeszcze coś wrzucę - co mnie najbardziej drażni w takich amatorskich opowiadaniach, co jest absolutnym elementarzem i czego należy unikać.
1. Zbędnych szczegółów, mało istotnych dla treści, a już na pewno liczbomanii. Miał 187 cm, za 25 minut.. A już na pewno liczb nie powinno się pisać cyframi.
2. Dygresji. Opowiadanie to nie powieść, tekst powinien być spójny, bez zbyt wielu skoków w bok
3. Wstępy. To chyba najsłabsza część opowiadania. We wstępie jest miejsce na przedstawienie bohaterów, sytuacji itp. Tymczasem bardzo często załatwia się to jednym, góra dwoma zdaniami. Efekt - sztuczne, papierowe postaci. Tak jakoś jest że miejsca akcji z reguły opisane są lepiej.
4. Mieszanie czasów gramatycznych. To zabawa przeznaczona wyłącznie dla doświadczonych, amator i początkujący powinien jej unikać bo wprowadza prawie zawsze bałagan.
5. Powtórzenia. Chyba po nich poznać najlepiej kto ma do czynienia z piórem a kto nie. Mało kto obejmuje umysłem od razu większe części tekstu - zgoda. Ale wiele sprawia wrażenie, że są wrzucone bez elementarnej nawet korekty.
6. Będę uparcie czepiał się literówek i ortografii - w czasach, kiedy w zasadzie każdy szanujący się edytor ma słownik, jest to niewybaczalne i świadczy o traktowaniu czytelnika.
7. Jeszcze o szczegółach - piszący starają się aby przekazać jak najdokładniej sytuację, chcąc nie chcąc zostawiając mało miejsca na domysły. W efekcie wychodzi sprawozdanie. Jednak opowiadanie, niedysponujące obrazem, zostawia czytelnikowi spore pole do domysłów.
8. Nie będę się pastwił nad tematyką, w tym miejscu nie może być innej. Jednak wiele opowiadań to seks i nic ponadto, typowy "pocieracz". Czytelnik chciałby jednak coś wynieść z lektury oprócz gorących momentów, nie ma jednak tej szansy. Osobiście nie lubię zbyt szczegółowych opisów aktu miłosnego, ale dopuszczam, że mogą to lubić inni.
9. Za wiele elementów oceniających. Piękny, najlepszy... To ma ocenić czytelnik. Poza tym piękno to rzecz względna.
Pozdrawiam.

pisarek666

homowy seksualista

Znam rozróżnienie droit i loi, jak również ius i lex czy right/law. masz rację. Tak samo jak w 100 a nawet w 200 procentach się zgadzam co do "filozofów". Jednak Marcin Król żył w czasach owej komuny, nawet pozwalano mu jej pod sam jej koniec prowadzić oficjalnie wywrotową Res Publicę - więc chyba wie o czym pisze. Co nie znaczy, że się z nim zgadzam - wręcz przeciwnie. Pozdrawiam.

pisarek666

homowy seksualista

Ależ to dla mnie najwyższa przyjemność. Co do francuskiego - nauczyłem się go od podstaw sam, głównie dla własnej satysfakcji i dla czytania w tym języku, choć, przyznam, zatrzymałem się na pewnym etapie, gdyż po prostu nie miałem już więcej czasu. Żyję i pracuję w środowisku angielskojęzycznym (choć w zasadzie dwujęzycznym gdyż część mojej pracy polega na tłumaczeniu) i w zasadzie moja polszczyzna ograniczyła się do żargonu zawodowego, jedyne co mogę zrobić to słuchać radia czy czytać książki, rozmawiać na IRC. Tam zresztą nadganiam wieloletnie zaległości w idiomach, języku potocznym itp. Czasem, dla treningu, skrobnę jakieś opowiadanko czy wrzucę coś na blog, tak po prostu aby nie wyjść z wprawy. Tragedią byłoby, gdybym językiem ojczystym nie posługiwał się w pełni... Jak zobaczysz jakieś moje chore konstrukcje itp. - krzycz bo wiem, że są.
Jeszcze raz pozdrawiam.