 Wysłany: Pon 20:38, 14 Sty 2008 Temat postu: |
|
| Rzeczywiście, opowiadanie świetne. Krótkie, ale poruszające wyobraźnię i pragnienia. Bez erotycznych scen, jednak sto razy lepsze niż wszystkie pozostałe, ociekające seksem. Respect | |
| Wysłany: Pon 20:30, 14 Sty 2008 Temat postu: |
|
| Jedno z lepszych, jeśli nie najlepsze jakie tu przeczytałem. Spokojne, delikatne, po prostu piękne. Jak list pisany przez jednego z bohaterów do drugiego. Albo wspomnienia dwuch staruszków, którzy przywołują dawne lata... Piękne. Po prostu piękne... | |
| Wysłany: Pon 20:24, 14 Sty 2008 Temat postu: |
|
fajne, coś romantycznego dla odmiany zawsze się przyda  |
|
| Wysłany: Śro 1:46, 28 Lis 2007 Temat postu: |
|
| A czemu tak się zaroiło od Gości ? ? ? | |
| Wysłany: Nie 17:26, 25 Lis 2007 Temat postu: |
|
| Trochę za mało erotyki jak dla mie | |
| Wysłany: Śro 17:29, 27 Cze 2007 Temat postu: Po prostu ty... |
|
| Słońce znikało powoli za horyzontem, malując cały świat kolorami pomarańczy i fioletu. Kolejny upalny dzień lata chylił się ku końcowi. Delikatny wiatr wiejący z zachodu zdawał się tańczyć wśród nieskończonych pasm łąk i pół, przynosząc ze sobą zapach ziół i kwiatów. Pamiętam, jak idąc, wąską dróżką w kierunku lasu powiedziałeś, że ten wieczór będzie czymś naprawdę wyjątkowym... Że od dziś coś się zmieni w moim życiu. W odpowiedzi uśmiechnąłem się tylko; Nie miałem wówczas pojęcia, o czym myślałeś, więc postanowiłem cierpliwie poczekać na rozwój wypadków.
- Bardzo lubię piesze wycieczki do lasu - oznajmiłeś w pewnym momencie, przerywając krępującą ciszę. - Ale to typowe dla takich jak ja. Wychowałem się w tych okolicach i kocham je, tak jak ty kochasz swoje miasto. - Mnie też się tutaj podoba - odrzekłem niezręcznie, wpatrzony w zielony krajobraz. - Fakt, że jestem z miasta, nie oznacza, że nie znoszę takich klimatów - odpowiedziałem z nutą uśmiechu w głosie. - Masz ochotę na krótki odpoczynek? Usiądźmy tutaj, pod tym drzewem - powiedziałeś po chwili z entuzjazmem, wskazując na wielki modrzew nieopodal. Zgodziłem się natychmiast. Upał dawał się we znaki, więc chwila relaksu była jak najbardziej wskazana. Czas mijał bardzo szybko. Rozmawialiśmy o wszystkim: o naszym życiu, planach na przyszłość, filmach, szkole i dziewczynach. W twoim towarzystwie czułem się naprawdę wspaniale. Nikt inny nie dał mi nigdy poczucia, że moje poglądy mogą być coś warte, nikt nie pozwolił mi się w pełni otworzyć, tak jak zrobiłeś to ty. Kiedy rozmawialiśmy, zdarzało mi się zerknąć na twój nagi tors, który lśnił żywo w promieniach zachodzącego słońca. Uwielbiałem patrzeć na niego każdego razu, kiedy przychodziła ku temu okazja. - Chciałbyś mnie dotknąć? - zapytałeś w pewnej chwili ni stąd, ni zowąd. - Słucham? - Słyszałeś. Chciałbyś mnie dotknąć? - Przepraszam. Myślałem, że nie przeszkadza ci to, że czasami... - powiedziałem wpatrzony prosto w twoje oczy, podczas gdy ty przysunąłeś swoją twarz w kierunku mojej i pocałowałeś mnie delikatnie. Poczułem wtedy, jak moje ciało drży delikatnie pod wpływem narastających emocji. Nie minęło kilka sekund, kiedy poczułem twoją rękę na moim udzie. - Chcesz tego? - zapytałeś, patrząc na mnie, całkowicie zaskoczonego sytuacją. Skinąłem głową. Ty chwyciłeś moją dłoń i położyłeś ją na swoim torsie. Po raz pierwszy dotykałem innego mężczyzny. Uświadomiłem sobie, że kocham cię tak jak nikogo innego w świecie. Kochaliśmy się bardzo namiętnie. Swoimi pocałunkami, dotykiem i spojrzeniem zabrałeś mnie do nieba, niczym anioł. Pamiętam, że kiedy ubraliśmy się z powrotem, niebo było już czarne, usłane siecią srebrnych gwiazd. Obserwując księżyc, przyrzekliśmy sobie miłość. - Widzisz, mówiłem ci, że od dziś coś w twoim życiu się odmieni... - powiedziałeś, kiedy wracaliśmy do domu. Twoja dłoń zamknęła się w mojej dłoni, a ja marzyłem, że tak już będzie zawsze... |
|